مرگ مرا پیدا کن

یارم پریشان

دلم خون

عزیزانم دشمنن

قدمام پر دردن

کابوس حک شده در خوابم

فکر خودکشی نشسته در سرم

شب پاییز بدون دست عزیز

هستم مریض

شب پاییز

زمانی میگفت عزیز

امشبو بی خیال از فردا نگو

من کنارتم از دردا نگو

سرود پیروزی رو زمزمه کن

اسب وحشی دلتو رام کن

این در بسته باز میشه

باز گریه هامون لبخند میشه

میدونم حرف زیاده

حریف زیاده

یادت نره

ما یه بار گذشتیم

از این انفرادی اجباری

دروغی فریبی بود

ماری روباهی بود