یه دسته از آدما
درک شون از زندگی
به اندازه غریزه شونه
یه دسته دیگه از آدما
درک شون از زندگی
به اندازه حرف دلشونه
دسته اول معولا
میرسن به خواسته شون
و حتی از انسانیت میگذرن
اما از نبود احساس رنج میبرن
دسته دوم معمولا
به خواسته شون نمیرسن
از تنهای رنج میبرن
و حتی همه چیز را بی روح میبنن
هر دو دسته با شکنجه روحی در جنگ ان
تن آدمی باید مال عشق آدمی باشد
خوشبختی در نبود عشق نیست
عشق باشد تن و روح آدم پاییزی نمیشود
✖پرنٌس‍‍ِــpгคภςєςــسٌ .✖