منو کتاب گره خورده ایم به هم
چند شبی هست میخوابیم با هم
مثل تو زیبا نیست
ولی خب همینه که هست
چند روزی است گوشیم خاموش است
طفلکی دلتنگ حرفای ناجور است
پایم رنگ خیابان ندیده
یه ارتش بی حوصله گی به جانم افتاده
در از تو قفل است
قفس انتخاب خودم هست
دیوانه شدم رفت
حالم گند است و مست
گذشته چه پیچ مزخرف است
فراموشی هست
ولی مال مردم است
فرق زیادی بین منو مردم است
یه مشت کتاب همخواب من است
مرگ من تقریبا همین است