دنیای من بدون تو
سراسر کابوسه
تصورشم واسه م سخته
کسی برات شعر بنویسه
همین طور که هستی
برام بمون همیشه
این یه حرف ساده
حرف یه شاعر بی پناه
تو باشی کنارم
دنیا توو مشتمه
حتی شعرمم
از خوشی میمیره
نرو و خاموش کن
این ماشین لعنتی رو
پیاده شو و بعد برو
تا بفهمه دلم
که رفتی و نیستی