منم گاهی میخندم
به حماقت های خودم
به کوتاه فکری مردم
به آسمان بی ستاره ام
منم گاهی میخندم
به آخوند های گیج
به خرافات عظیم
به مشتریان بهشت
به دعا نویسان زرشک
به کنسرت های لغو شده
به فیلم های اکران نشده
به فیش میلیونی
به دیش ماهواره
منم گاهی میخندم
به حرف دلم
به چشم بی زبانم
به زبان گم شده ام
منم گاهی میخندم
به لرزیدن تن از ترس تیغ
به کلافه شدن تیغ از تکرار هیچ
کجا رفت
آن استقامت و ایستادگی
آقای فِلینت