نمیدانستم
که برده وار عنکبوت او هستم
و دارِ خود به سفارش او میبافم
سرم کوه و
دلم دشت و
دیده ام
ابرِ سکوت
...
درخت و سبزه نمیدهی ؟
باران و چشمه چطور ؟
من پرنده و امید میخواهم
نقاشِ ترور
۱۵ تیر ۰۰ ، ۱۱:۰۴
۰ نظر
در خویش میگریم دگر
اشکم رفیقِ راه نیست
گویی که درد این وطن
با هیچ مرهم ساز نیست
...
صندوقِ رای و نوکران
بازی و بازیگر همان
امید برای آن سراب
با یک کلاه ساده لوحان
...
از یاد بردید خون و دار
آبان و قتلِ بی کران
رای تو هست تمدیدِ خون
خون بازی یا خورنده آن
۲۶ خرداد ۰۰ ، ۱۹:۵۱
۰ نظر
عشق فقط کوه کندنِ فرهاد
یا آواره شدنِ مجنون نیست
عشق زمانی است
که آسوده خوابم
و مادرم آرامِ آرام
شبیه بال زدن های پروانه
خانه را جارو میزند
۱۰ ارديبهشت ۰۰ ، ۱۷:۱۲
۰ نظر
جمعه, ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۰۴:۳۷ ب.ظ
موج سوارِ غمِ دریاییِ خویشیم
اما نشانی از خیسی ندارم
۱۰ ارديبهشت ۰۰ ، ۱۶:۳۷
۰ نظر
گلِ رمیدهِ من
خارت نوازشِ من
دانی که نگاهِ آغوش سازت
چند سال ربود از جوانیِ من
دانی که از باغ و
باغبان بیم دارم
که غافل از زخمِ پنهان باشند
و ایامِ نا مهربانِ مه آلود
شیرهِ جان نوشد
و مثل من
من باشی و من باشی و
تنها من
۰۵ ارديبهشت ۰۰ ، ۲۲:۳۲
۰ نظر
پی یک دیدارم
حسرت و تکرارم
به رخم نگاه کن
از درون بیمارم
...
من صدای تلخی
صد شب و صد دوری
به سرم زد گاهی
زندگی در گوری
...
پی یک دیدارم
از خودم بیزارم
هر چه گفتی یارم
نیمه شب مهمانم
۱۶ فروردين ۰۰ ، ۲۰:۰۲
۰ نظر
شرابِ نابی یا شوقِ سراب؟
نسیمِ ماهی یا کابوسِ خواب؟
هیچ نمیدانم
...
فقط دانم
که چشم هایم را دوست دارم
چون تو را میبینم ای بهارِ ناب؟
۰۳ فروردين ۰۰ ، ۲۲:۳۵
۰ نظر