73i

خاکِ زیرِ پا گوید

که عاقبت در آغوشِ منی

هر چه خواهی بکن

که در زندانِ من نیست رهایی

72i

با خرافه ریشه کرده

و معجزه خواه از هیچ مانده

خود برای خود بن بست ساخته

و سنگی به پنجره ها نزده

71i

من آن شمع ام

که در روز بیهوده مُردم

چون قاصدک ها

از شبِ پروانه گفتند

70i

آنچنان آرام تر از مرگِ سکوت

با ستاره ها نظربازی میکند

که نمیدانم فارغ از غوغایِ جهان است

یا غرق در اوضاعِ جهان

69i

ستارگانِ شبِ گیسویِ نگارم

به قلبِ من خوش آمدید

68i

مانندِ کلیدی شکسته در قفل

شکستی و

در دلم ماندی

67i

نمیدانستم

که برده وار عنکبوت او هستم

و دارِ خود به سفارش او میبافم