سلام کاغذ
باز ما ماندیم جزء تو کسی نیست پای حرفم
کاش دو گوش مثل تو بود برای من
بهم زبان دادی
بی جانی ولی برای من جان دادی
کاغذ من از عاطفه دورم پی سپیده م
من چهره رعنا نمیخوام دنبال دل فرشته م
کاغذ زخماشو خوب کردم ولی زخم زد بازم
ز ابتدا فرشته نجاتم در انتها یه مردابم
غمی در وجودم هست که مدام چنگ میزند به روحم
درختی که با او کاشتم نیست تا ببیند برگهایش را برای آمدنش به شکل قلب در آوردم
مریم