پرنده خوش به حالت که در آسمانی
هیچ از رسم زمین ندانی
ما زمینیان هم از لبخند دوست میترسیم
هم از لبخند دشمن
اینجا یکی گوشت تو سطلع آشغالشه
یکی هم رنگ استخونو ندیده
و شهر ما دشمن ماست
و هیشکی ماه و ستاره رو با هم نداره
و تا خوشبختی طلوع کنه
یه عمر طول میکشه
و شبا دلت میشه غم دیده
چشات میشه نم دیده
ذهنت درگیره حتی تو مسئله های حل شده
و تنهات که گذاشتن میگن
به خدا نزدیک تری
و رسم ما سنگ کاغذ قیچیه
خدایا یا بسوز
یا بساز زندگی را