بغض های نترکیده
آسمان چشمم را ابری کرده
خبر اعتصاب غذای آرش
دلم را بد خونین کرده
ببین ظلم و ستم چه بی مرزه
کشور ما دست چه آدم بی رحمه
مجرم آزاده
بی گناه در حبسه
اسم این معرکه گند عدالته
قانون که باب میل جلاده
مثل همیشه هم سهم ما خوابه
ببین چه جنازه ها زیر خاک کردن
چه گل های ناب را پر پر کردن
ببین چه مرده ها روی زمین سرگردونه
از کودک کار بگیر
تا گور خواب
از دست فروش بگیر
تا اعتیاد
بگذریم ما که اولیم در صف کمک به سوریه