جون کندم و رفتم
بغض خوردم و رفتم
مثل سایه آمدم و
مثل غریبه رفتم
از ابتدا اضافی بودم
من با گریه حماقت رفتم
دیگر دلم همسفر نمیخواد
من بدون روحم رفتم
آسمان آبی ساختم و
مه غم دیدم و رفتم
یه خطا را دو بار دیدم
قابل بخشش نبود و رفتم
به پشت سر نگاه نکردم و
با هر چه غم که بود رفتم
تمام راه را خیره ماندم
به پاهای گناه کارم
حیف قدم های بی منتم
که برای هیچ و پوچ برداشتم
دیگر خیال برگشت ندارم
من رفتم و فراموش نکردم